DZIECKO I GORĄCZKA....

Gorączka jest naturalna reakcją obronną organizmu na czynniki mu zagrażające. Oznacza , że układ odpornościowy podjął walkę z infekcją i wytoczył przeciw zarazkom zastępy swoich wojowników.
Wysoka temperatura, która przekracza 38 stopni C, osłabia jednak organizm, powodując m.in.:

• większe zużycie tlenu przez tkanki
• większe wytwarzanie dwutlenku węgla
• zwiększenie metabolizmu
• przyspieszenie pracy serca
• zwiększenie utraty wody i elektrolitów

Dlatego po pierwsze - należy dokonać pomiaru temperatury ciała dziecka, w jednym z czterech miejsc:

• pod pachą (tu prawidłowa temperatura to 36,6°C, aczkolwiek jest to pomiar najmniej dokładny z medycznego punktu widzenia)
• w jamie ustnej (prawidłowa temperatura 36,9°C, ja mam mieszane uczucia jeśli chodzi o tą technikę u dzieci)
• w odbytnicy (prawidłowa temperatura 37,1°C, jest to na pewno najdokładniejszy pomiar i zalecany szczególnie u noworodków i niemowląt)
• w uchu (prawidłowa temperatura 37,1°C)

O gorączce mówimy, jeśli temperatura mierzona w odbytnicy przekracza 38°C. Często jest ona objawem rozpoczynającej się infekcji. Zarówno zakażenia bakteryjne i wirusowe, jak i grzybicze czy pasożytnicze, mają zdolność podnoszenia temperatury ciała. Jeśli jednak wykluczone zostały choroby infekcyjne, a gorączka utrzymuje się dłuższy czas, wymaga ona dalszej diagnostyki, bo może być objawem poważniejszych chorób.W przypadku wystąpienia takiej temperatury należy podać dziecku lek przeciwgorączkowy.
Leki przeciwgorączkowe u dziecka występują w formie:

• zawiesin
• kropli
• czopków
• granulatów (dla dzieci po 4. roku życia)
• tabletek/kapsułek (dla starszych dzieci )

Wszystkie ww. postaci zawierają jako substancję czynną paracetamol lub ibuprofen.
Paracetamol jest uważany za najbezpieczniejszy lek o działaniu: przeciwbólowym,

przeciwgorączkowym. Nie działa jednak przeciwzapalnie
Ibuprofen posiada natomiast działanie: przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne 

DAWKOWANIE

Dawkę paracetamolu lub ibuprofenu należy dobrać do wagi dziecka.
Na każdym opakowaniu leku znajdują się wytyczne, jaka ilość leku powinna być zastosowana w danym wieku np. wiek 5 lat – 5 mililitrów. Jeśli jednak dziecko waży więcej, niż zakłada producent, lek będzie działał zbyt słabo. Jeśli waży zdecydowanie mniej niż powinien wg producenta, opisana dawka będzie zbyt silna! Dlatego zawsze, mimo, iż w większości przypadków, dawkowanie wg wieku jest zgodne z wagą, trzeba spojrzeć na masę ciała dziecka. Bo dawkując źle lek, można dziecku zaszkodzić.

ZASADY DAWKOWANIA
Paracetamol

• podajemy 10-15 mg paracetamolu/kg masy ciała dziecka w dawce jednorazowej
• kolejną dawkę można podawać nie wcześniej niż za 4-6 godzin
• należy pamiętać, że dawka dobowa nie może przekroczyć 60 mg/kg masy ciała!

Ibuprofen

• dawka pojedyncza wynosi od 5-10 mg ibuprofenu/kg masy ciała
• minimalna przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami powinna wynosić 6-8 godzin
• maksymalna dawka dobowa wynosi 20-30 mg/kg masy ciała, podzielona jest na 3-4 pojedynczych dawek.

OBJAWY PRZEDAWKOWANIA

Niestety wielu rodziców, w sytuacji, gdy lek nie zadziała po 5 minutach (a  niestety lek nie działa tak szybko!) podaje dziecku kolejną dawkę. Jest to bardzo niebezpieczne i może prowadzić do wielu nieodwracalnych w skutkach konsekwencji.
Przedawkowanie paracetamolu:

• początkowo są to nudności i wymioty
• następnie dochodzi ból brzucha i tkliwość w okolicy wątroby
• w drugiej dobie od zatrucia występują cechy uszkodzenia wątroby, czyli żółtaczka i skaza krwotoczna
• w trzeciej dobie rozwija się niewydolność wątroby, która prowadzi do śpiączki, zaburzeń wielonarządowych i zgonu
• w przypadku wystąpienia ww. objawów jak najszybciej należy udać się do szpitala

Przedawkowanie ibuprofenu:

• nudności, wymioty,
• ból w nadbrzuszu,
• biegunka,
• mogą wystąpić szumy uszne, ból głowy i krwawienie z żołądka lub jelit,
• ciężkie zatrucie objawia się sennością, a bardzo rzadko także pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką.

Aby uniknąć przedawkowania:

• zawsze podawaj odpowiednią dawkę dla wagi dziecka,
• nigdy nie podawaj większej liczby dawek niż zalecane,
• zapisuj sobie o której godzinie podałaś dany lek, zwłaszcza, jeśli podajesz paracetamol i ibuprofen naprzemiennie.

Obecnie praktycznie wszyscy producenci, oprócz wieku dziecka, podają również masę ciała, dlatego pamiętaj, aby zawsze kierować się właśnie nią.

Warto również pamiętać także o innych metodach:

• dla niemowląt na przykład zalecane jest odkrycie dziecka w łóżeczku, zdjęcie ciepłego ubrania, czy obniżenie temperatury w pokoju przez przewietrzenie. 
• niezależnie od wieku pacjenta na pewno podkreślić należy konieczność podawania odpowiedniej ilości płynów, bo w trakcie gorączki organizm poci się, tracąc wodę i elektrolity.  
• dużo mówi się o kąpielach chłodzących, ale tutaj należy zachować ostrożność, szczególnie u dzieci wysoko gorączkujących, ponieważ może dojść do nasilenia obkurczenia naczyń krwionośnych, a co za tym idzie wzrostu ilości nagromadzonego w organizmie ciepła 
• jeśli zdecydujemy się na kąpiel chłodzącą, to pamiętajmy, że temperatura wody powinna mieć o 1-2°C mniej niż temperatura ciała dziecka.
• można pokusić się również o okłady chłodzące np. na czoło, ale są one skuteczne raczej w połączeniu z podanym wcześniej lekiem przeciwgorączkowym. Obecnie mamy w aptekach także gotowe plastry chłodzące np. Ibum Ice czy Termostop Baby.
• jeśli gorączka nie jest bardzo wysoka można zastosować łagodniejsze preparaty dostępne w aptece bez recepty ( syrop Lipomal - można go bezpiecznie stosować już od 1-go roku życia, a w składzie ma głównie suchy ekstrakt z lipy, ziołowy syrop Pyrosal , który także łagodnie obniża gorączkę, a także wykazuje działanie napotne. 

Czytaj więcej »

KILKA SŁÓW O CIŚNIENIU TĘTNICZYM

Ciśnienie krwi to parametr, który mówi o tym, z jaką siłą krew napiera na ściany dużych tętnic. Ciśnienie to jest nieco inne w momencie, w którym serce się kurczy i wyrzuca krew do tętnic (ciśnienie skurczowe) i w momencie rozluźnienia (ciśnienie rozkurczowe). Dlatego po pomiarze zawsze podaje się dwie wartości i obie z nich są ważne z diagnostycznego punktu widzenia.

Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) i Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podają sześć kryteriów klasyfikacji ciśnienia tętniczego u osób dorosłych:

• ciśnienie optymalne – mniej niż 120/80 mm Hg,
• ciśnienie prawidłowe – 120/80 mm Hg,
• ciśnienie wysokie prawidłowe – 130/85 mm Hg,
• nadciśnienie tętnicze łagodne – 140/90 mm Hg,
• nadciśnienie tętnicze umiarkowane – 160/100 mm Hg,
• nadciśnienie tętnicze ciężkie – więcej niż 180/110 mm Hg.

GŁÓWNE POWIKŁANIA NADCIŚNIENIA TĘTNICZEGO

• przerost mięśnia lewej komory serca,
• upośledzenie funkcji nerek,
• uszkodzenie naczyń siatkówki oka,
• choroba wieńcowa,
• niewydolność serca,
• udar mózgu,
• tętniak aorty,
• miażdżyca tętnic kończyn dolnych.

Ciśnienie tętnicze może ulegać wahaniom, nawet u osób zdrowych, w zależności od sytuacji. Bodźcem zewnętrznym, który podnosi ten parametr, jest: wysiłek fizyczny, ból, stres, palenie papierosów, spożywanie alkoholu, niska temperatura otoczenia. Ciśnienie zmniejsza się w trakcie
snu, po obfitym posiłku, w wysokiej temperaturze otoczenia. 

CZYNNIKI RYZYKA

Żeby zapobiegać chorobie nadciśnieniowej i jej skutkom, należy ograniczyć czynniki ryzyka oraz przejść na tzw. zdrowy styl życia.
Czynniki wzrostu ryzyka wystąpienia nadciśnienia tętniczego:

• nadużywanie alkoholu,
• przewlekły stres,
• cukrzyca,
• podwyższony poziom cholesterolu,
• palenie papierosów,
• nadużywanie soli,
• podeszły wiek,
• epizody schorzenia w rodzinie,
• płeć – mężczyźni chorują częściej,
• chrapanie, bezdech senny,
• wieloletnie stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych,
• przewlekłe stosowanie leków przeciwbólowych, niesterydowych leków przeciwzapalnych,
• siedzący tryb życia.

PROFILAKTYKA

• Niekorzystne działanie alkoholu na wysokość ciśnienia tętniczego rejestruje się już przy regularnym spożyciu na poziomie 20–30 g w ciągu doby. Ograniczenie dobowe do dwóch porcji alkoholu u mężczyzn i jednej porcji u kobiet pozwala na redukcję ciśnienia o 4 mm Hg (porcja to 28 g lub 30 ml etanolu).
• Siedzący tryb życia zwiększa 1,5-krotnie ryzyko pojawienia się schorzenia. Często wiąże się on z nadwagą i innymi czynnikami chorobotwórczymi. Zwiększenie aktywności fizycznej obniża ciśnienie, poprawia ogólną wydolność, zmniejsza umieralność, pozwala na obniżenie ciśnienia nawet o 9 mm Hg. Najlepsze efekty dają ćwiczenia aerobowe, wykonywane kilka razy w tygodniu przez minimum 30 minut. Nadwaga występuje u 34%, a otyłość u 19% dorosłych Polaków, każde 5 kg nadwagi powoduje wzrost ciśnienia tętniczego o ok. 5 mm Hg. Utrzymanie prawidłowej masy ciała, gdzie BMI waha się w granicach 18,5– 24,9 stanowi istotny element profilaktyki. W wypadku nadwagi czy otyłości każde zmniejszenie nadmiarowej masy o 10 kg pozwala obniżyć ciśnienie krwi o 5–20 jednostek.
• Zmniejszenie spożycia sodu do ilości nieprzekraczającej 100 mmol dziennie (2,4 g sodu lub 6 g chlorku sodu) pozwala obniżyć omawiany parametr o 2–8 mm Hg.
• Przejście na zdrową dietę – pełną warzyw, owoców, dobrych produktów mlecznych, chudego mięsa, nasion, orzechów, z odpowiednim bilansem tłuszczowym – warunkuje obniżenie ciśnienia nawet o 8–14 mm Hg. Krótkotrwały stres nie zaburza ciśnienia, natomiast przewlekły obciąża układ krążenia i przyspiesza rozwój miażdżycy, nasilając chorobę nadciśnieniową.
• Około 30% dorosłych Polaków przyznaje się do palenia tytoniu – nikotyna powoduje skurcz naczyń krwionośnych, przyspieszenie akcji serca i podwyższenie ciśnienia tętniczego

Prawidłowa profilaktyka pozwala uchronić się przed nadciśnieniem lub skutecznie ograniczyć jego natężenie. Ogromne znaczenie ma prowadzony tryb życia. Leczenie omawianego schorzenia ma na celu nie tylko spadek ciśnienia tętniczego krwi, ale przede wszystkim zapobieganie jego poważnym zdrowotnym konsekwencjom. Terapia musi być dopasowana do pacjenta, nie może wywoływać innych schorzeń metabolicznych czy neurologicznych, a jej celem ma być wydłużenie życia w komforcie zdrowotnym.

Leczeniem nadciśnienia powinien zająć się lekarz - najlepiej kardiolog. Leki na nadciśnienie są wydawane na podstawie recepty lekarskiej.
Czasami jednak trafia się w aptece pacjent z prośbą o leki bez recepty na obniżenie ciśnienia. Czy to bezpieczne..? Czasami jest tak, że pacjent ma tylko nieznacznie podwyższone ciśnienie, ewentualnie w górnej granicy i chce coś aby "dotrwać" do wizyty u lekarza.

Co więc można zalecić pacjentowi na obniżenie ciśnienia..?
Niestety... niewiele. Jednym z preparatów, które mogą być tutaj pomocne jest wyciąg z jemioły Intractum Visci . Jest to lek zalecany w łagodnym nadciśnieniu tętniczym. W składzie alkoholowy wyciąg z ziela jemioły, który zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych i w ten sposób delikatnie obniża ciśnienie krwi. Zalecane dawkowanie to 3 razy dzienne 2,5 ml rozpuszczone w niewielkiej ilości płynu, np. soku owocowego.
Jemiołę znajdziemy również w składzie preparatu Cravisol płyn. Nie jest to już sama jemioła, ale jemioła, głóg i melisa. Preparat polecany jest przy miażdżycy, niewydolności krążenia obwodowego, osłabieniu kurczliwości mięśnia sercowego, a także przy nadciśnieniu jako preparat wspomagający.

A jeśli nie jemioła, to co...? Okazuje się, że sprzymierzeńcem w walce z wysokim ciśnieniem może być też oliwa z oliwek. Jak powszechnie wiadomo mieszkańcy krajów śródziemnomorskich zdecydowanie rzadziej zapadają na choroby układu krążenia, m.in. nadciśnienie. Pomaga im w tym dieta bogata w oliwę z oliwek. Kończę z pewnością dla wielu osób optymistycznym akcentem ;) Otóż okazuje się, że gorzka czekolada spożywana codziennie obniża ciśnienie krwi. 

Czytaj więcej »

LECZYMY OPRYSZCZKĘ

Opryszczka jest jedną z najpowszechniejszych chorób wirusowych skóry i błon śluzowych. Inaczej zwana jest „zimnem”. Statystyki podają, że co trzeci Polak powyżej 15-go roku życia cierpi z powodu infekcji wirusem Herpes simplex. Do pierwszego zarażenia dochodzi zazwyczaj przed 10-tym rokiem życia. Choroba charakteryzuje się licznymi nawrotami o różnym nasileniu. Wirus opryszczki zwykłej występuje w dwóch bardzo podobnych do siebie gatunkach - HSV 1 i HSV 2, objawy zakażenia są takie same, różna jest jednak lokalizacja zmian. HSV-1 powoduje zmiany chorobowe w obrębie jamy ustnej i nosa, HSV-2 atakuje głównie genitalia. W większości przypadków przebieg infekcji jest łagodny, zmiany ustępują po ok. tygodniu od pojawienia się, nie pozostawiając trwałych następstw choroby. U osób z upośledzoną odpornością, np. chorych na AIDS czy stosujących leki immunosupresyjne, HSV może jednak powodować groźne powikłania, jak np.:

• zapalenie mózgu powodujące uszkodzenie osłonek mielinowych, jest to ciężka, zagrażająca życiu choroba, która nawet wyleczona pozostawia trwałe zmiany neurologiczne
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych – zwykle przebiega łagodnie
• zapalenie tęczówki, ciała rzęskowego i zapalenie rogówki, które często pozostawiają blizny rogówki, a w związku z tym powodują zaburzenia widzenia

Na tego rodzaju powikłania również bardziej narażone są noworodki, dlatego jeśli kobieta przed porodem zachoruje na opryszczkę, a zwłaszcza jeśli będzie to opryszczka miejsc intymnych, ciążę kończy się cięciem cesarskim.

Wirus łatwo przenosi się na zdrowe osoby. Drogami zakażenia są:

• bezpośredni kontakt z płynem pęcherzykowym
• kontakty seksualne
• zakażenie okołoporodowe - kiedy dziecko przechodzi przez kanał rodny
• zakażenie wrodzone - wirus HSV może przechodzić przez łożysko, do zakażenia dochodzi tylko, jeśli kobieta w ciąży przechodzi infekcję HSV po raz pierwszy (wtedy wirusy są obecne we krwi). Niestety, zakażenie to wiąże się z większym ryzykiem przedwczesnego porodu oraz wad wrodzonych u dziecka

Po dostaniu się do organizmu migruje do komórek w obrębie twarzy, gdzie przechodzi w stan uśpienia. Wirus może się uaktywnić z różnych powodów. Aby doszło do opryszczki zaktywowany wcześniej HSV musi zaatakować wiele komórek. Aby to osiągnąć przekracza ich barierę ochronną, „wpuszcza” do nich swoje DNA, namnaża kopie, uwalnia je i atakuje następne komórki. Jeśli opryszczka utrzymuje się do 10 dni, nie wymaga konsultacji lekarskiej. Jeżeli natomiast nie ustępuje po tym czasie, albo co gorsza, poszerza się, niezbędna jest wizyta u lekarza.
Czynniki aktywujące wirusa opryszczki to:

• zaburzenia i zmiany hormonalne, np. menstruacja
• osłabienie układu odpornościowego
• dodatkowe infekcje, przeziębienie
• stres, zmęczenie
• choroby bakteryjne
• alergie pokarmowe
• pogoda (bardzo mroźna lub o dużym nasłonecznieniu)
• urazy spowodowane zabiegami dentystycznymi lub chirurgicznymi

Etapy rozwoju opryszczki:

• Faza mrowienia – zaczerwienione miejsce z mrowieniem, swędzeniem, pieczeniem, bólem i kłuciem, trwa ok. 2 dni
• Faza pęcherzyka – powstanie grudki, która przekształca się w bolący pęcherzyk
• Faza sączenia – pęcherzyk pęka i wycieka z niego ropa lub surowica
• Faza strupa – pozostałość po pęcherzyku goi się i tworzy strupek, jego drapanie i ściąganie przedłuża proces zdrowienia

Profilaktyka

• prawidłowe dbanie o odporność (w profilaktyce opryszczki ważną rolę odgrywa witamina C, witaminy z grupy B, cynk, probiotyki)
• unikanie kontaktu bezpośredniego z osobą chorą, zwłaszcza w trakcie fazy mrowienia i pęcherzyka
• unikanie przemarznięcia zimą i przegrzania latem, a także intensywnego opalania (nadmiar UV), stosowanie pomadek i kremów z filtrem UV jest niezbędne
• unikanie żywności, na którą ma się alergię, np. czekolada, orzechy, inne alergeny
• unikanie produktów bogatych w argininę, która aktywuje wirusa (np. żelatyna, dynia i jej pestki, orzechy, migdały, strączki, soja, kasza gryczana)
• wzbogacenie diety w lizynę (np.mleko, parmezan, tuńczyk, kurczak, indyk)
• w razie aktywacji wirusa (początek fazy 1) należy wdrożyć jak najszybsze leczenie, w celu zahamowania jego rozprzestrzeniania się
• nie należy dotykać opryszczki, chyba że w celu nałożenia leku, robimy to zawsze świeżo umytymi palcami, najlepiej zdezynfekowanymi, po nałożeniu również konieczne jest umycie rąk (szczególnie ważne jest to dla osób noszących soczewki kontaktowe z uwagi na ryzyko zakażenia rogówki, bardzo niebezpieczne, grożące nawet ślepotą)
• w wypadku rozprzestrzenienia się zmian skórnych poza wargi i bliskie okolice nozdrzy należy bezzwłocznie udać się do lekarza
• w czasie zwiększonego ryzyka zachorowania zrezygnowanie z picia płynów z butelek, pożyczania kosmetyków, ręczników, sztućców, kubków, unikanie całowania.

LECZENIE OPRYSZCZKI WARGOWEJ

Domowe sposoby na opryszczkę:

• Olejek z drzewa herbacianego, olejek goździkowy – wykazują one właściwości antywirusowe, odkażające i przyśpieszają proces gojenia ran; zmieszać olejek z kremem i wmasować odrobinę w opryszczkę.
• Olejek z bergamotki i eukaliptusa – zmieszać 5 kropel olejku z bergamotki z 5 kroplami olejku eukaliptusowego, co kilka minut smarować usta w miejscach dotkniętych opryszczką.
• Aloes – wycisnąć sok z kawałka liścia lub przyłożyć odrobinę miąższu, przyspiesza gojenie się zmiany.
• Aspiryna – rozgnieść tabletkę, dodać odrobinę wody, zrobić gęstą pastę i położyć na zmianę lub po prostu zmoczyć tabletkę i przyłożyć ją do zimna. 
• Oliwa z lawendą – wlać do garnka szklankę oliwy z oliwek, dodać odrobinę wosku pszczelego i olejku lawendowego. Zagotować całość. Gdy mieszanka ostygnie, nałożyć ją na usta.
• Miód – wykazuje działanie bakteriobójcze i wirusobójcze, smarować opryszczkę, aby ograniczyć jej rozprzestrzenianie się. 
• Kostki lodu – koją, złagodzą ból i opuchliznę, przyłożyć jedną na kilka minut.
• Czosnek, cebula – przyłożyć pół ząbku czosnku lub kawałeczek cebuli, krótko, maksymalnie kilka minut, bardzo precyzyjnie, gdyż podane na zdrową skórę spowodują oparzenie, można też sporządzić syrop z cebuli i smarować nim zmianę lub przyłożyć nasączony nim wacik.
• Spirytus, woda utleniona – pocierać chore miejsce, delikatnie, precyzyjnie, metoda bolesna, ale skutecznie odkaża, ogranicza rozsiewanie się, przyspiesza pojawienie się strupa, dzięki wysuszaniu.
• Cytryna – przykładać plasterek do zmiany, odkaża, złuszcza dzięki kwasom owocowym, zawiera witaminę C.
• Herbata zwykła czarna lub rumianek – przyłożyć do zmiany ciepłą torebkę świeżo zaparzonej herbaty, zawiera taniny, które podziałają przeciwwirusowo i ściągająco.
• Proszek do pieczenia lub soda oczyszczona – nabrać na patyczek kosmetyczny odrobinę proszku (zmieszanego z odrobiną wody) i nanieść na miejsce dotknięte opryszczką.

Specyfiki apteczne na opryszczkę:

• Witamina B2

Skutkiem jej niedoboru są afty, pleśniawki, zajady, pękanie ust, łuszczenie się skóry, infekcje w okolicach ust i nosa, co sprzyja wystąpieniu opryszczki. Ma zatem charakter profilaktyczny jak i wspomaga leczenie już istniejącego zimna. Można łykać tabletki lub rozgniatać je i przykładać proszek (z odrobiną wody) do zmiany na ustach. Poza tabletkami znajdziemy ją też w mięsie, wątróbce, jajkach, nabiale, kaszy jaglanej, tłustych rybach, strączkach, w pieczywie i migdałach.

• Lips help – sztyft do ust

W składzie ekstrakt z melisy lekarskiej, witaminy B2, C i E, cynk, olej z nasion bawełny, masło shea. Przeciwdziała namnażaniu się wirusa HS, chroni, nawilża i pielęgnuje skórę.

• Lips help – maść

W składzie cynk, ekstrakt melisy lekarskiej, witaminy B1, B2, B12 i C. Tworzy film ochronny, działa ściągająco, przyspiesza regenerację naskórka i gojenie się zmian. Działa profilaktycznie i łagodzi 1 fazę.

• Dentosept – płyn

W składzie płynny wyciąg z koszyczka rumianku, kory dębu, liści szałwii, ziela arniki, kłącza tataraku, ziela mięty pieprzowej, ziela tymianku z benzokainą i etanolem. Działa znieczulająco, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, odkażająco. Nietypowy na opryszczkę, ale skuteczny. Zaleca się jednak precyzyjne stosowanie na chore miejsce.

• Sonol – sztyft

W składzie mentol, tymol, kwas salicylowy i glikol propylenowy – chłodzący, kojący, przeciwzapalny, przeciwbólowy. Stosuje się go do 5 x na dobę.

• Acyklowir, np. Zovirax, Zovirax Duo, Herpex, Hascovir pro – kremy, Hascovir i Heviran– tabletki 200 mg, 400 mg lub 800 mg (na receptę)

Acyklowir to lek przeciwwirusowy do stosowania miejscowego lub doustnego. Stosuje się go 5 x dziennie, co 4 h. Działa na HSV typu 1 i 2. Aktywuje enzym rozkładający DNA wirusa, a tym samym hamuje jego namnażanie się. Zovirax Duo w składzie poza acyklowirem posiada dodatkowo hydrokortyzon o działaniu przeciwświądowym, przeciwzapalnym, przeciwalergicznym.

• Inozyna (np. Neosine, Groprinosin, Isoprinosine–tabletki)

Lek przeciwwirusowy podnoszący odporność. Skuteczny w zakażeniach wirusem opryszczki, ospy wietrznej, grypy, świnki, odry, także w półpaścu oraz w innych zakażeniach wirusowych o powikłanym przebiegu, zwłaszcza u chorych z obniżoną odpornością.

• Denotywir (np. Vratizolin – krem)

Substancja o działaniu przeciwwirusowym, leczy opryszczkę wargową i twarzową zwykłą, spowodowaną Herpes simplex.

• Dokozanol (np. Erazaban – krem)

Stosuje się go 5 x dziennie, chroni komórki przed zakażeniem HSV, zapobiega namnażaniu się wirusa, zmniejsza objawy opryszczki, szybko się wchłania, nie pozostawia śladów, nawilża, skraca czas infekcji, łagodzi jej przebieg. Od 12-go roku życia.

• Tonisan H – żel

Żel z kwasem krzemowym, łagodzi pieczenie i swędzenie, przyspiesza proces gojenia się pęcherzyków.

• Tanno-Hermal Lotio

Zawiera talk, tlenek cynku i garbniki. Wysusza pęcherzyki wypełnione płynem, łagodzi świąd i sączenie. Nanosi się go 2 x dziennie na chorą skórę.

• Plastry

Zakrywają opryszczkę, ograniczają opuchliznę, mrowienie, pieczenie rozprzestrzenianie się, powstawania pęcherzy i strupa, zmniejszają ryzyko wtórnych zakażeń, zawierają hydrokoloid nawilżający środowisko.

Czytaj więcej »

BÓL UCHA

Ból ucha to dolegliwość, która może być wywołana przez szereg czynników. Czasami są one całkiem banalne, jak na przykład zmiany ciśnienia podczas lotu samolotem. Przy starcie i lądowaniu może nas dopaść przenikliwy ból uszu i ich naprzemienne odtykanie i zatykanie. Żeby zminimalizować te mało komfortowe odczucia, warto przyjąć pozycje wyprostowaną i często przełykać ślinę, ssać cukierka czy żuć gumę. To naprawdę pomaga. Podobno pomocne jest też ziewanie, tylko jak ziewać na zawołanie? ;) Zdarza się jednak, że przyczyny bólu ucha są o wiele poważniejsze, na przykład zakażenia bakteryjne, grzybicze czy wirusowe, bądź uszkodzenia mechaniczne. Przyczyną bólu ucha może być też po prostu czop woskowinowy. Właściwie ciężko zdiagnozować, bez zbadania przez lekarza specjalistę, co jest przyczyną dolegliwości. Warto zdać sobie sprawę z tego, że nieleczone prawidłowo zapalenie ucha może skutkować bardzo groźnymi powikłaniami, tj. zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, ropniem mózgu czy zapaleniem błędnika. Właśnie dlatego tak ważna jest szybka i prawidłowa diagnoza lekarska. Ja zawsze zalecam pacjentowi z bólem ucha wizytę u lekarza - najlepiej laryngologa. Wiem jednak z doświadczenia, że często pacjent reaguje na takie zalecenie w sposób negatywny, tłumacząc, że kolejki, terminy, brak czasu…

Jakie są więc domowe i apteczne sposoby na załagodzenie tej uciążliwej dolegliwości?
Niektórzy zalecają wygrzewanie ucha, czy włożenie wacika z olejkiem kamforowym do ucha. Ja jednak zarówno do olejku kamforowego jak i samego wygrzewania podchodzę z dystansem z racji na fakt, iż wygrzewanie nasila w pewien sposób stan zapalny. Proszę nie aplikować olejku kamforowego do ucha – grozi to nawet utratą słuchu! Na wielu forach internetowych przeczytać można, że do bolącego ucha dobrze jest włożyć listek zgniecionego wcześniej Geranium, (czyli pospolitej "anginki"). To jednak dość tradycyjny sposób i właściwie zalecałabym na tym polu ostrożność, aby na przykład nie włożyć takiego listka za daleko ;). Jakie mamy specyfiki na bolące ucho z aptecznej półki? Tym razem wybór jest prosty. 

Właściwie jedynymi lekami stosowanymi  do nabycia bez recepty, działającymi przeciwbólowo i przeciwzapalnie są krople Ototalgin lub Otinum. W składzie mamy salicylan choliny, czyli tę samą substancję, co w znanym wszystkim Cholinexie na ból gardła. Pamiętajcie jednak, że nie wolno stosować tego preparatu przy nadwrażliwości na salicylany. 

Jeśli ból ucha jest bardzo dokuczliwy można zastosować leki przeciwbólowe: 

- ibuprofen (Ibuprom, Ibum, Nurofen, Ibumax; Nurofen zawiesina dla dzieci, Kidofen),  
- paracetamol ( Apap, Panadol, Codipar, Efferalgan; zawiesina: Apap dla dzieci forte, Panadol dla dzieci; granulat: Apap Junior) 

- naproksen (Anapran Neo, Naproksen Aflofarm) 

W nasilonym bólu i bardzo wysokiej gorączce pomocne może być zastosowanie kombinacji paracetamolu i ibuprofenu w celu nasilenia ich działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego. Metafen (OTC) zawiera w jednej tabletce paracetamol i ibuprofen, i może być stosowany od 12 r.ż. 

Pamiętajcie jednak, że przy bólu ucha wskazana jest wizyta u specjalisty, który postawi właściwie rozpoznanie. 

I na koniec mała uwaga odnośnie aplikacji kropli do uszu. U dorosłych i dzieci powyżej 3 roku życia krople do uszu powinno się aplikować w pozycji siedzącej z głową przechyloną na bok, odciągając małżowinę uszną do tyłu i lekko do góry. Dzieciom do 3 roku życia natomiast lepiej aplikować krople do uszu w pozycji leżącej. Małżowinę uszną pociąga się do tyłu i do dołu. 

Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

Dbaj o zdrowie

Czytaj więcej »

CZY PIJESZ WYSTARCZAJĄCĄ ILOŚĆ WODY?

Woda nie tylko wypełnia wszystkie komórki organizmów żywych, ale też je otacza. Nasz organizm składa się w 70-75 proc. z wody, podobnie Ziemia - ok. 75 proc. jej powierzchni pokrywa woda. Woda to wielki skarb i dar, który powinniśmy chronić i dbać, by jej zasoby się nie wyczerpały. Woda jest potrzebna do oddychania, nawilża wdychane powietrze i chroni ważne dla życia narządy. Nie zawiera kalorii, więc nie jest składnikiem energetycznym, ale umożliwia przemianę pożywienia w energię. Niezwykłe właściwości wody można by mnożyć.

Właściwości wody

Dzięki niej krąży krew.

Ona gra rolę „smaru” – jako składnik śluzu zapobiega tarciu organów wewnętrznych i kości w stawach. Chroni przed urazami m.in. gałkę oczną, mózg, rdzeń kręgowy, płód. Jest rozpuszczalnikiem dla większości substancji i związków chemicznych. Dzięki niej zachodzi wiele procesów. Umożliwia trawienie i wchłanianie. Jest bowiem w ślinie koniecznej podczas żucia i formowania kęsów w ustach oraz w enzymach trawiennych, które działają w dalszych częściach przewodu pokarmowego. W niej rozpuszczają się produkty przemiany materii i mogą zostać usunięte. Jest naszym termoregulatorem - pochłania ciepło i równomiernie je rozprowadza. Umożliwia schładzanie powierzchni ciała dzięki parowaniu potu.

Ile wody powinniśmy dostarczać organizmowi?

Aby nasz organizm funkcjonował prawidłowo, musimy dostarczać mu, i to w krótkim czasie, tyle wody, ile wydaliliśmy. Wydalamy jej dziennie ok. 2 litrów. Tracimy ją z: moczem (53,6 proc.), potem (21,4 proc., zależnie od warunków i naszej aktywności), wydychanym powietrzem (19,6 proc.), kałem (5,4 proc.). Intensywny wysiłek fizyczny w wysokiej temperaturze może przyczynić się do straty nawet 5 litrów wody. Objawy odwodnienia to senność lub pobudzenie, niepokój. Niedobór rzędu 10 proc. masy ciała wywołuje osłabienie, kłopoty z oddychaniem i wydzielaniem śliny oraz ciśnieniem. Odwodnienie 20-procentowe może prowadzić do utraty przytomności, obrzęku języka, a nawet do śmierci, zwłaszcza u osób starych i niemowląt. Przyczyną odwodnienia bywa nie tylko niepicie wody, ale również drakońska dieta, alkoholizm, cukrzyca, gwałtowna biegunka, krwotok, wymioty, oparzenia lub długotrwała gorączka. Przy długotrwałym odwodnieniu grozi nam zatrucie na skutek nagromadzenia toksycznych produktów przemiany materii.

Zrób to koniecznie

Pragnienie gaśmy wodą niegazowaną nisko zmineralizowaną lub sokami warzywnymi i owocowymi. Ograniczajmy spożycie wody gazowanej, unikajmy napojów gazowanych. Płyny te wprawdzie orzeźwiają, bo szybciej się wchłaniają, ale rozciągają też ściany żołądka i oszukują organizm, przedwcześnie hamując pragnienie.

Pijmy wodę regularnie, w niewielkich ilościach, najlepiej małymi łyczkami. Takie postępowanie sprawia, że może być ona lepiej spożytkowana - w większym stopniu wchłonięta do tkanek. Zbyt duże ilości płynów wypite jednorazowo są szybko wydalane przez nerki wraz z elektrolitami, co może doprowadzić do odwodnienia.

Podczas upałów należy zwiększyć ilość wypijanej wody. Jej temperatura powinna wynosić około 15 st. C. Smak wody można urozmaicić, dodając do niej plasterek cytryny, pomarańczy, liść mięty czy natkę pietruszki. 

Picie wody a posiłki

Szklanka wody wypita na 20-30 minut przed posiłkiem zmniejsza apetyt. Picie w trakcie posiłków utrudnia trawienie, bo zmniejsza stężenie enzymów i soków w przewodzie pokarmowym.

Czytaj więcej »

OLEJEK ARGANOWY

Olejek arganowy to cudowna substancja. Jeśli masz ją w swojej kosmetyczce, spokojnie możesz pozbyć się balsamów do ciała, drogeryjnych kremów, odżywek do włosów i paznokci, ponieważ olejek arganowy dzięki zawartości witaminy E oraz kwasów tłuszczowych z powodzeniem je zastąpi.

Co to jest olejek arganowy?

Olej arganowy wytwarza się z arganii żelaznej, rośliny, która jest endemitem, czyli unikatowym gatunkiem, charakterystycznym dla danego miejsca. Drzewa arganowe rosną tylko w jednym miejscu na świecie, na południu Maroka, w regionie Sus.

Jak powstaje olejek arganowy?

Potrzeba wielu godzin pracy, aby wyprodukować litr olejku za pomocą tradycyjnej metody. Najpierw trzeba zebrać owoce, później należy je zmielić, a z powstałej tłustej pasty ręcznie odcisnąć olej. Co ciekawe, owoców arganii żelaznej nie zrywa się prosto z drzewa. Ze względu na to, że są bardzo twarde, a ich rozłupanie nie jest wcale takie proste, zwykle zbiera się te, które zostały już nieco przetrawione przez kozy i przez nie... wydalone! Na skalę masową olej wytwarzany jest przez specjalnie przystosowane do tego maszyny.

Właściwości olejku arganowego

Ogromną siłą olejku arganowego jest to, że jest bogaty w witaminę E, przeciwutleniacze oraz kwasy tłuszczowe omega-6 i omega-9. Właśnie dlatego wykazuje on dobroczynne właściwości, zarówno gdy jest stosowany wewnętrznie, ale również zewnętrznie: na włosy, skórę, a nawet paznokcie.

Olejek arganowy do włosów

Można go stosować na wiele różnych sposobów: przed myciem, po myciu, a nawet w trakcie - w zależności od tego, jaki efekt chcesz uzyskać. Jak stosować olejek arganowy na włosy?

Po myciu nałóż na dłonie kilka kropli olejku, a następnie wetrzyj je w końcówki włosów. Jeśli Twoje włosy się puszą, elektryzują, plączą i generalnie są niesforne, możesz przeciągnąć dłońmi również wyższe partie włosów. Dzięki temu je poskromisz, sprawisz, że będą błyszczące i wygładzone. Najlepiej nakładanie oleju zacząć od minimalnej ilości, tak, by nie przesadzić i całkowicie nie natłuścić włosów.

Olejowanie

Olejowanie to nic innego jak prawdziwa kąpiel w oleju, która, jeśli jest stosowana regularnie, potrafi uchronić Twoje kosmyki przed fryzjerem. Jak się do tego zabrać? W zależności od długości włosów nalej do garnuszka nieco olejku (dla włosów krótkich wystarczy łyżka, dla długich nawet trzy lub cztery) i podgrzewaj go na niewielkim ogniu przez około minutę. Temperatura olejku ma wzrosnąć, ale nie może być tak wysoka, by Cię oparzyła. Ciepły olej sprawi, że łuski włosów otworzą się i lepiej go wpiją.

Następnie nalej nieco olejku na dłonie i przeczesuj nimi włosy. Dokładnie je natłuść. Zabieg olejowania daje najlepsze i, co ważne, widoczne gołym okiem efekty, tylko gdy wykonywany jest regularnie, czyli nawet kilka razy w tygodniu.

Olejek arganowy na porost włosów

Podczas nakładania olejku ważne jest, by nie pomijać skóry głowy i dokładnie ją natłuścić. W ten sposób odżywisz cebulki włosowe i zmobilizujesz je do działania. Aby dodatkowo je pobudzić, nie zapominaj o kilkuminutowym, delikatnym masażu głowy.

Olejek arganowy na skórę

Dzięki zawartości witaminy E olejek arganowy jest polecany dla wszystkich typów skóry, zarówno trądzikowej, wrażliwej, suchej, jak i dojrzałej. Dzięki jej zawartości olejek arganowy  chroni skórę przed starzeniem, wykazuje działania przeciw wolnym rodnikom i wspomaga jej regenerację.

Jakie ma jeszcze inne właściwości?

• nawilża i pomaga zapobiegać wysuszeniu skóry
• działa kojąco na stany zapalne
• może być stosowany po opalaniu, ponieważ łagodzi poparzoną skórę, zmniejszając obrzęk i rumień
• sprzyja tworzeniu się kolagenu, głównego białka, z którego zbudowane są tkanki
• poprawia elastyczność skóry
• rozjaśnia przebarwienia (również tzw. plamy starcze)
• działa przeciwzapalnie i kojąco, dlatego pomaga przy leczeniu trądziku
• pomaga leczyć egzemę i łuszczycę
• normalizuję pracę gruczołów łojowych

Jak stosować olejek arganowy na skórę?

Olejek arganowy można nakładać bezpośrednio na skórę twarzy. Najlepiej aplikować go na noc, ponieważ nie będzie zbyt dobrze współpracował z makijażem. Olejek można również stosować na całe ciało, szczególnie na te części, gdzie skóra jest bardzo sucha: na pięty, kolana, łokcie czy dłonie.

Możesz też go stosować jako dodatkowy składnik. Przed posmarowaniem twarzy kremem możesz dodać do niego kilka kropli olejku arganowego, by wzbogacić jego recepturę. Podobnie możesz postąpić przed nałożeniem maseczki.

Olejek arganowy do paznokci

Dzień przed wykonaniem manicure'u posmaruj olejkiem (najlepiej na noc) płytkę paznokcia oraz skórki. Dzięki temu zmiękczysz skórki, wzmocnisz paznokcie, a także nadasz im zdrowy wygląd.

Czytaj więcej »

SÓL - CZY TRZEBA ZACHOWAĆ UMIAR ?

Jadamy w pośpiechu, raczej nie dbamy o regularne pory posiłków, zjadamy zdecydowanie za mało owoców i warzyw, często sięgamy po żywność wysoko przetworzoną no i niestety ... lubimy posiłki późną porą... często tuż przed snem. I jest coś jeszcze …

Polacy używają prawie trzykrotnie więcej soli niż wynosi zalecana dawka WHO. Nie brzmi to zbyt optymistycznie. Ale dlaczego piszę o soli..? Co to takiego sól kuchenna i gdzie się "ukrywa"..?

Sól kuchenna to nic innego jak chlorek sodu, czyli krystaliczny związek chemiczny składający się z kationów sodu i anionów chlorkowych.
Sam chlorek sodu odgrywa ważną rolę, bo reguluje gospodarkę wodną i kwasowo-zasadową organizmu. Ale we wszystkim trzeba zachować umiar. Nadmierne spożycie soli zwiększa ryzyko wystąpienia niewydolności krążenia. Winowajca jest jeden - sód. Zatrzymuje on wodę w organizmie, przez to tętnice stają się zbyt "pełne" i zaczyna rosnąć ciśnienie. Wiadomo już, że znaczne zmniejszenie codziennej porcji sodu redukuje ciśnienie tętnicze (skurczowe o 5 - 7 mm Hg, a rozkurczowe o 3 - 5 mm Hg), ryzyko zachorowania na choroby sercowo- naczyniowe (o jedną czwartą) oraz pięciokrotnie zmniejsza ryzyko zgonu spowodowane tymi chorobami. Jej nadmiar przeciąża również nerki. To nie koniec. Naukowcy podejrzewają też, że sól ma wpływ na powstawanie nowotworów żołądka, cukrzycy typu II, otyłości, powoduje udary mózgu i zwiększa drażliwość systemu nerwowego. Wypłukuje również wapń z organizmu i może przyczyniać się do zachorowania na osteoporozę.
Dzienne spożycie sodu ze wszystkich źródeł nie powinno przekraczać 2 gram, (czyli max 5 gramów soli dziennie). Ale mamy małą pułapkę - nie chodzi tylko o sól sypaną wprost z solniczki, ale także tą „ukrytą”. 

Gdzie ją znajdziemy..?

1) W słonych przekąskach, takich jak chipsy, paluszki, orzeszki solone, krakersy, nachosy itp. A któż z nas ich nie lubi? Jakże często zasiadamy przed telewizorem z paczką chipsów w jednej ręce, a kuflem piwa w drugiej. Pamiętajcie, że takie słone przekąski można z powodzeniem zastąpić choćby suszonymi owocami.

2) W konserwach i wędlinach. Czasami zachęcająco wyglądająca szyneczka dostarcza całkiem niezłą dawkę soli. I uwaga na wędzonki... W procesie wędzenia soli używa się całkiem sporo. A więc.. wędzona rybka również z umiarem. Uwaga na sery żółte i pleśniowe - tam również sporo soli.

3) W gotowych przyprawach jak choćby "Vegeta", "Kucharek" itp.. a przecież czasami lubimy je sypnąć do zupki na polepszenie smaku. Uwaga także na kostki rosołowe. Zdecydowanie lepiej gotować bulion z warzyw i przyprawiać ziołami. Sporą dawkę soli mają także zupki w proszku, a więc ograniczmy tzw. gorące kubki. Starajmy się także nie korzystać z żywności wysoko przetworzonej. 

4) W marynatach i kiszonkach. Kiszonki to doskonały, naturalny probiotyk - zawierają bowiem bakterie kwasu mlekowego, ale również dużo soli. Dlatego należy je jadać z umiarem , jako dodatek.

I można by wymieniać jeszcze dalej. A wiadomo... są też potrawy, których bez soli wielu z nas nie potrafi zjeść. Mnie osobiście niesolone ziemniaki nie przejdą przez gardło. No więc... sami widzicie - sól jest właściwie wszędzie. A statystyki są zatrważające... Solimy zdecydowanie za dużo... Niestety zdecydowanie za dużo soli jedzą także dzieci a nawet maluchy poniżej 3 roku życia.
Po co o tym wszystkim piszę? Żebyście byli czujni i kiedyś nie zapłacili „słono” za swoje solne nawyki żywieniowe.
Oczywiście, nie ma co demonizować. Wszystko jest dla ludzi, ale z umiarem.

Jak wcześniej napisałam sól reguluje gospodarkę wodną i kwasowo-zasadową organizmu.
Jony sodowe znajdziecie w aptecznych preparatach do nawadniania, które stosuje się bądź przy biegunce, bądź przy wysiłku fizycznym, albo po prostu do nawodnienia przy upałach. Przy ryzyku odwodnienia nie wystarczy pić wodę, ale także należy przyjmować preparaty, które uzupełnią utracone elektrolity.
Preparaty z aptecznej półki to np. "Litorsal", 'Elektrovit", "Orsalit", Floractin elektrolity Reklamowany niegdyś jako cudowne remedium na tzw. kaca - "Riposton" to także preparat elektrolitowy. Elektrolity mają jedną oczywistą wadę - słony smak. Oczywiście producenci uciekają się do różnych sztuczek technologicznych i próbują ten słony smak maskować, ale różnie im to wychodzi.
Pamiętajcie sól jest niezbędna, ale należy zachować umiar.


Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

Dbaj o zdrowie

Czytaj więcej »

NOWOROCZNE POSTANOWIENIE CZYLI JAK RZUCIĆ PALENIE

Ciężki oddech, kłucie w klatce piersiowej, słaba wydolność oddechowa, do tego kaszel i zdecydowanie pogorszona kondycja. Cztery tysiące związków chemicznych, w tym czterdzieści rakotwórczych. Zastanawiasz się, czy rzucić palenie?

Jak rzucić palenie?
1. Podejmij ostateczną decyzję i trzymaj się jej!
Pierwsza i najważniejsza zasada, czyli musisz chcieć. Im bardziej lubisz palić, tym cięższe będą początki zrywania z nałogiem. To musi być Twój wybór.

2. Pij dużo wody (8–10 szklanek na dobę)
Picie wody pobudza metabolizm i pomaga oczyścić organizm z toksyn. Czy wiesz, że w trakcie oddychania wydostaje się z Ciebie do pół litra wody dziennie? Picie wody wspomaga przebieg procesów komórkowych oraz usuwanie substancji szkodliwych z Twojego ciała. Równowaga płynów w organizmie jest niezbędna przy regeneracji osłabionych toksynami układów wewnętrznych oddechowego, krwionośnego, immunologicznego i nerwowego).
3. Ćwicz i spaceruj
Ruch pobudzi produkcję endorfin i wpłynie pozytywnie na Twój nastrój. W pierwszych dniach po zerwaniu z nałogiem Twoje samopoczucie może ulec pogorszeniu.
4. Unikaj pokusy zapalenia papierosa.
5. Sięgnij po środki wspomagające, dostępne w aptekach
Mowa o tabletkach z nikotyną, gumach, plastrach, inhalatorach i pastylkach do ssania. Przydają się, gdy dolegliwości w trakcie rzucania palenia stają się wyjątkowo dokuczliwe. Pamiętaj, że tolerancja każdego organizmu jest inna. Najważniejsza jest konsekwencja w działaniu i odpowiednie nastawienie.
Decydując się na pomoc z apteki, masz w zasadzie dwie grupy środków do kupienia bez recepty (OTC) - nikotynową terapię zastępczą (NTZ) i preparaty z cytyzyną. Istnieją również leki dostępne z przepisu lekarza. Warto jednak skonsultować z lekarzem stosowanie każdego z tych środków. Nawet, bowiem preparaty OTC nie są pozbawione skutków ubocznych i przeciwwskazań. Poza tym musisz pamiętać, że leki to jedynie wsparcie dla Twojej silnej woli.
Nikotynowa terapia zastępcza (NTZ) - preparaty takie jak np. Nicorette, Niquitin, to sposób leczenia, który polega na zastąpieniu papierosów różnego typu środkami z czystą nikotyną. Do dyspozycji masz gumy do żucia, plastry, pastylki do ssania, spray‘e. Te wszystkie preparaty posiadają różne dawki nikotyny – od większej do mniejszej. Ma to umożliwić stopniowe odzwyczajanie się od nikotyny. 

Zasada postępowania jest wspólna dla nich wszystkich:

1.Przestajesz palić
2.Zaczynasz stosować wybrany preparat z nikotyną w wyższej dawce
3.Stopniowo zmniejszasz dawkę
4.Następnie mniejszą dawkę stosujesz coraz rzadziej
5.Odzwyczajasz organizm od nikotyny

Zalety stosowania tych preparatów:

• Nie palisz od pierwszego dnia kuracji;
• Skuteczność tej metody jest potwierdzona badaniami;
• Cała taka kuracja trwa do 3 miesięcy;
• Koszt waha się od 100 do 300 zł za całą kurację, ale koszty nie są raczej problemem –  apteki sprzedają te preparaty na blistry czy też pojedyncze plastry. Jeśli zaś dużo palisz to w rzeczywistości zaczynasz oszczędzać. 

Wady NTZ:

• Ciągle stosujesz nikotynę, która jest trucizną
• Możesz uzależnić się od środka, którym leczysz się. Znam osoby, które zamieniły nałóg do palenia papierosów na nałóg stosowania gumy albo tabletki. Przewlekłe stosowanie tych preparatów również jest szkodliwe i niewskazane.

Kuracja cytyzyną – Tabex i Desmoxan

O ile nie ma dla konkretnego pacjenta przeciwwskazań, to polecam zastosowanie tych preparatów.

Na czym polega kuracja cytyzyną?

Cytyzyna jest związkiem, który pozwala oszukać organizm. Oszukać w taki korzystny sposób, że nie czuje on aż tak bardzo braku nikotyny. Tym samym głód nikotynowy i generalnie dyskomfort, jaki powoduje odstawienie papierosów jest dużo mniejszy. Kurację rozpoczyna się od częstego przyjmowania, (co 6 h jedną dawkę) – chodzi o kumulację substancji w organizmie. Dalej, co kilka dni redukuje się ilość przyjmowanych porcji leku. Ostatecznie po 25 dniach przestajesz stosować cytyzynę i już nie palisz.

Preparaty pomocnicze

W aptece możesz znaleźć całą masę suplementów diety, które mają być pomocą w rzucaniu palenia. Tego typu wspomagacze, to tylko dodatek. Nie mają nawet porównania do produktów leczniczych. Najważniejsza jest i tak Twoja praca oraz walka. Ale naprawdę warto! 

Rzuć palenie, a poczujesz się lepiej! 

Kiedy uwolnisz się od nałogu poczujesz przede wszystkim dumę, że potrafisz kontrolować swoje życie. Poprawi się Twoja ogólna kondycja i krążenie. Zmysły się wyostrzą i poczujesz przypływ energii. Twój oddech stanie się lżejszy i zyskasz lepszą odporność. Warto więc podjąć wyzwanie i spróbować wygrać z nałogiem.

Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

Dbaj o zdrowie

Czytaj więcej »