13.2.19

KILKA SŁÓW O IMBIRZE

KILKA SŁÓW O IMBIRZE
 imbir-zdrowie czyli dobre życie

Imbir (Zingiber officinale) pochodzi z Azji. Jest szczególnie popularny w chińskiej i indyjskiej medycynie oraz powszechnie znany, jako przyprawa wykorzystywana głównie w różnych kuchniach dalekowschodnich. Właściwości imbiru powodują, że możemy go stosować w różnoraki sposób. Świeże kłącze ma bardzo intensywny aromat oraz rozgrzewający, cytrynowy smak. Używany jest on na surowo – pokrojony w plastry lub starty, może też być suszony. W tej ostatniej formie wchodzi w skład przyprawy curry. W zależności od formy, w jakiej występuje, może mieć on różne zastosowania. Świeżym aromatyzuje się napoje np. herbatę, wino, likiery. Powszechnie znane jest też piwo imbirowe. W tej postaci może też być dodawany do sosów, do kiszenia ogórków, potraw z ryżu, mięs, ryb, a nawet konfitur i kompotów. Suszony ma inny smak. W tej postaci dodaje się go do sałatek i wypieków.

Właściwości imbiru

Substancje zawarte w imbirze pobudzają trawienie, przeciwdziałają wzdęciom i chronią przed wrzodami żołądka. Działają przeciwzapalnie i rozgrzewająco, co wykorzystywane jest w leczeniu przeziębień, zapaleniu oskrzeli, bólu gardła. Najczęściej jednak wykorzystuje się jego przeciwdziałanie nudnościom i wymiotom. Na aptecznych półkach znajdziecie wiele preparatów imbirowych rekomendowanych przy chorobie lokomocyjnej, jak choćby cała rodzina Lokomotiv (syrop, pastylki do ssania, drażetki), Avioplan, Aviomarin Natural. Warto wspomnieć, że własności przeciwwymiotne imbiru zostały potwierdzone licznymi badaniami klinicznymi. Badania kliniczne potwierdziły także skuteczność imbiru w zapobieganiu wymiotom pooperacyjnym, będących skutkiem narkozy. Właściwie ta skuteczność okazała się być zbliżona do leków syntetycznych.
Nie od dziś wiadomo, że nudności i wymioty są zmorą ciężarnych zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży. Okazuje się, że i wtedy pomóc może imbir.
Mamy na rynku preparat dedykowany kobietom w ciąży - Mamarin Mamma, który poza imbirem zawiera także witaminę B6. Poza działaniem przeciwwymiotnym, imbir wykazuje także wyraźnie zaznaczone działanie przeciwzapalne, dlatego z powodzeniem może być stosowany również w schorzeniach reumatycznych, zmniejszając dolegliwości bólowe, ruchomość stawów, czy obrzęk. Tutaj także mamy już wiele badań na potwierdzenie tego faktu. Pamiętajcie jednak, że ekstrakt z imbiru nie jest lekiem o szybkim działaniu przeciwbólowym, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni, a na efekty kuracji imbirowej trzeba czasem poczekać nawet kilka miesięcy, więc... nie warto się zniechęcać. Sądzę, że korzeń imbiru to ciekawa alternatywa dla niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), które często powodują uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Imbir (w towarzystwie innych składników) znajdziecie między innymi w specyfikach na stawy takich jak: ArthroStop Plus z imbirem, czy Aflexin oraz Arthroblock forte. W tym ostatnim jednak to raczej dawka symboliczna. Jest też preparat do użytku zewnętrznego: Glukoz-Imbir krem - żel do masażu, ale po nim raczej cudów bym się nie spodziewała.
I uwaga wrzodowcy! Imbir działa bakteriobójczo na Helicobacter pylori, czyli bakterie, które są jedną z głównych przyczyn powstawania wrzodów żołądka. Być może za jakiś czas to imbir będzie na topie w leczeniu choroby wrzodowej?
Ekstrakt z imbiru wykazuje także aktywność przeciwgrzybiczą, co ciekawe nawet wobec niektórych gatunków, z którymi nie radzi sobie popularny lek przeciwgrzybiczy: ketokonazol.
Ze względu na działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, oraz rozgrzewające, imbir może być stosowany w jesienno-zimowych infekcjach. Gorąco polecam napój imbirowy. Naprawdę świetnie rozgrzewa i jest przy tym bardzo smaczny. W sam raz na zimowe wieczory.

Napój imbirowy w wersji jesienno-zimowej
  • 1litr wody
  • 4 cm korzenia imbiru
  • łyżeczkę kurkumy
  • sok z połowy cytryny
  • pół łyżeczki cynamonu
  • pół łyżeczki kardamonu
  • 3-4 łyżki miodu
Przygotowanie napoju jest proste. Do gotującej się wody należy wrzucić starty imbir i gotować ok. 10 minut. Następnie dodać przyprawy, sok z cytryny. Studzimy miksturę do ok. 40 st. i dodajemy miód. Gotowe!

imbir- zdrowie czyli dobre życie - jozdrowiu

A tak a propos działania rozgrzewającego - niezawodny sposób na przemarznięte stopy, to moczenie nóg w misce z gorącą wodą z dodatkiem startego korzeni imbiru. Naprawdę rewelacja! Myślę, że imbir na pewno zadba o zimne stopy lepiej niż Regu-therm
Nie wiem, czy wiecie, ale od wielu lat intensywnie bada się także wpływ imbiru na serce i układ krążenia. Jest już coraz więcej naukowych dowodów na to, że imbir obniża ciśnienie krwi, hamuje agregację płytek krwi, obniża poziom cholesterolu, czyli krótko mówiąc... zmniejsza ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Wyniki badań są na tym polu bardzo obiecujące i kto wie, może za kilka lat imbir będzie odgrywał istotną rolę w leczeniu schorzeń kardiologicznych..? 

Imbir stosuje się również w produkcji kosmetyków ponieważ chroni skórę przed starzeniem się. Korzystnie wpływa też na włosy. A nawet pomaga na cellulit. W drogeriach znajdziecie wiele preparatów z dodatkiem imbiru.

Sądzę, że wiele nikomu nieznanych właściwości imbiru zostanie jeszcze odkryta.


Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

10.2.19

BADANIA DIAGNOSTYCZNE

BADANIA DIAGNOSTYCZNE
Zdrowie czyli dobre zycie

Odpowiednie przygotowanie pacjenta do badania ma ogromny wpływ na prawdziwość jego wyników. O czym bezwzględnie powinien pamiętać pacjent zanim przystąpi do testów diagnostycznych?

BADANIE KRWI:
Cel badania – dostarcza informacji m.in. na temat stanu zapalnego w organiźmie, poziomu trójglicerydów i cholesterolu, stężenia glukozy i kreatyniny, hormonów tarczycy i innych parametrów.
Jak się przygotować – wskazówki dla pacjenta:
  • badanie wykonać w godzinach porannych (między godz. 7:00 a 9:00), 
  • pozostawać na czczo (powstrzymać się od posiłku przez 12 godzin przed badaniem), wypić maksymalnie szklankę wody rano, 
  • nie pić alkoholu 2-3 dni przed badaniem, 
  • ograniczyć kawę i herbatę 12 godzin przed badaniem, 
  • pobranie przeprowadzić przed przyjęciem porannej porcji leków (chyba, że lekarz zaleci inaczej), 
  • 30 minut przed badaniem pozostawać w spoczynku w pozycji siedzącej - wysiłek fizyczny (np. chodzenie po schodach) wpływa na stężenie glukozy, trójglicerydów, niektórych hormonów oraz enzymów pochodzenia mięśniowego. 
BADANIE MOCZU OGÓLNE I POSIEW:
Cel badania – diagnostyka zakażeń układu moczowego oraz zaburzeń metabolicznych w całym organiźmie.
Jak się przygotować – wskazówki dla pacjenta:
  • zaopatrzyć się w pojemnik jednorazowy (badanie ogólne moczu) lub sterylny (posiew moczu), 
  • mocz na posiew i do badania ogólnego pobrać rano po nocnym spoczynku, 
  • przed pobraniem do właściwego pojemnika umyć ręce oraz ujście cewki moczowej, wytrzeć się jednorazowym ręcznikiem i pobrać mocz ze „środkowego strumienia”, oddanie pierwszej porcji moczu do toalety ma na celu wypłukanie cewki moczowej z bakterii i nabłonków, które nagromadziły się w nocy, 
  • w badaniu ogólnym moczu próbka powinna mieć 50-100 mililitrów, do badania moczu na posiew może mieć kilka mililitrów, 
  • próbkę przechowywać w lodówce, w przypadku badania na posiew próbka nie może pozostawać w lodówce dłużej niż 2 godziny. 

Zdrowie czyli dobre życie

BADANIE KAŁU:
Cel badania – diagnoza wielu groźnych chorób układu pokarmowego, obecność grzybów, pasożytów, wirusów, bakterii w kale.
Jak się przygotować – wskazówki dla pacjenta:
  • przed pobraniem próbki całkowicie opróżnić pęcherz moczowy, 
  • oddać kał do przygotowanego naczynia i za pomocą łopatki z pojemnika transportowego pobrać odpowiedniej wielkości próbkę: do badań wirusologicznych, bakteriologicznych i mykologicznychpróbkę wielkości orzecha laskowego; do badań parazytologicznych próbkę wielkości orzecha włoskiego, jeśli kał jest płynny wielkość próbki powinna wynosić 2-3 ml, 
  • pobrać kał z kilku miejsc, 
  • próbka do 2 godzin może się znajdować w temperaturze pokojowej, potem przechowywać w lodówce, 
  • stosować zwyczajową dietę (wykluczone odchudzanie/objadanie się), konsultować z lekarzem stosowane leki, 
  • próbka kału nie jest materiałem diagnostycznym w kierunku owsików, w tym przypadku należy pobrać wymaz z odbytu (wymazówka - zestaw z punktu pobrań), 
  • badanie kału na krew utajoną - pobrać 3 próbki kału z trzech kolejnych dni i dostarczyć do punktu pobrań ostatniego dnia pobierania próbek (przechowywać w lodówce); wykonywać po 3-dniowej diecie bezmięsnej - nie należy jeść mięsa do oddania ostatniej próbki do badania. 
BADANIE USG JAMY BRZUSZNEJ:
Cel badania – ocena wątroby, pęcherzyka i dróg żółciowych, trzustki, śledziony, nerek, pęcherza moczowego, aorty i dużych naczyń, nowotworów i przerzutów.
Jak się przygotować – wskazówki dla pacjenta:
  • dzień przed badaniem stosować dietę lekkostrawną, wykluczyć jarzyny, owoce, ciemne pieczywo, napoje gazowanei słodzone, gumę do żucia, 
  • 6 godzin przed badaniem nie przyjmować pokarmów, 
  • zażyć preparat z simetikonem (np. Espumisan) - 3 x 80 mg dzień przed badaniem oraz rano w dniu badania kolejne 80 mg (usuwa gazy z przewodu pokarmowego stanowiące przeszkodę dla ultradźwięków), 
  • nie palić tytoniu. 

Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

6.2.19

CZARNUSZKA SIEWNA ... ZŁOTO FARAONÓW

CZARNUSZKA SIEWNA ... ZŁOTO FARAONÓW


Czarnuszka siewna [Nigella sativa] zwana czarnym kminkiem, czarnuchą, kąkolnicą trafiła do Europy około 12 tysięcy lat temu z terenów dawnej Persji. Jako przyprawę stosowano ją już w czasach biblijnych, wzmianki znajdziemy w Księdze Izajasza. Buteleczkę z olejem czarnuszki znaleziono pośród skarbów w grobie Tutenchamona, stąd pewnie nazwa złoto faraonów.

Najstarsze zapiski o właściwościach leczniczych pochodzą z dzieła De Materia Medica, autorstwa greckiego lekarza Dioskurydesa. W czasach nowożytnych czarnuszka została spopularyzowana przez mnichów, którzy chętnie ją uprawiali w przyklasztornych ogrodach.

Rośliną zielarską jest czarnuszka siewna, 40 cm krzewinka z białymi kwiatami. Surowcem leczniczym są czarne jak węgiel nasionka początkowo o gorzkim, później palącym smaku. Aromatem przypominają coś pomiędzy landrynkami a gałką muszkatołową. Inny rodzaj: czarnuszka damasceńska o większych niebieskich kwiatach jest rośliną ozdobną. Obydwa rodzaje kwitną od czerwca do września.

Czarnuszka właściwości lecznicze

Współczesne badania potwierdzają olbrzymią wartość odżywczą i leczniczą nasionek i oleju. Z czego największy wpływ na odporność. Czarnuszka co należy do rzadkości potrafi jednocześnie aktywizować układ odpornościowy i przeciwdziałać agresji autoimmunologicznej. Działa na:
♦ ♦ ♦
Układ immunologiczny

Silnie stymuluje odporność, zwiększa liczbę limfocytów i makrofagów. Podnosi poziom hemoglobiny i erytrocytów, zapobiega anemii. Hamuje uwalnianie histaminy. Łagodzi katar sienny, alergie skórne. Pomaga w leczeniu chorób z autoagresji np. Hashimoto, astma (rozszerza oskrzela), łuszczyca, AZS.
♦ ♦ ♦
Układ oddechowy

Eliminuje objawy przeziębienia, rozszerza oskrzela, poprawia wydolność płuc. Ułatwia odkrztuszanie, leczy katar, zatoki. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie.
♦ ♦ ♦
Przewód pokarmowy

Małe ziarenka działają na trawienie, poprawiają trawienie, funkcje wątroby, trzustki. Leczy nieżyty żołądka i przewodu pokarmowego, działa moczopędnie, żółciopędnie.
♦ ♦ ♦
Pasożyty

Olejek z czarnuszki zwalcza pasożyty przewodu pokarmowego, owsiki, włośnia krętego, tasiemce.
♦ ♦ ♦
Cukrzyca

Obniża poziom cukru we krwi, stabilizuje wydzielanie insuliny, zwiększa poziom glikogenu. Działa ochronnie na komórki trzustki i wątroby.
♦ ♦ ♦
Krążenie

Obniża poziom homocysteiny, zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów, reguluje ciśnienie krwi
♦ ♦ ♦
Bóle, w tym menstruacyjne

Dzięki malantynie czarnuszka działa przeciwbólowo, dzięki nigellonowi przeciwskurczowo. Reguluje cykle menstruacyjne. Rozpędza złogi reumatyczne, łagodzi bóle.
♦ ♦ ♦
Laktacja

Pobudza laktację, wraz z nasionami kminku, kopru i anyżu wchodzi w skład mieszanki polecanej karmiącym matkom.
♦ ♦ ♦
Nowotwory

Z wyników badań na zwierzętach wynika, że czarnuszka niszczy i hamuje wzrost komórek raka. Zapobiega uszkodzeniom wywołanym promieniowaniem jonizującym. Zawdzięcza to substancji lotnej o nazwie tymochinon o działaniu antyoksydacyjnym, zapobiegającym wrzodom i guzom.
♦ ♦ ♦
Układ nerwowy, depresja

Czarnuszka jest rośliną adaptogenną, zwiększa odporność na stres. Uspokaja, łagodzi lęki i depresję, poprawia samopoczucie. Z powodzeniem stosowana w leczeniu układu nerwowego, epilepsji, zanikach pamięci, [źródło]
♦ ♦ ♦
Stabilizator witaminy D
Obok kminku, anyżu i kopru czarnuszka jest najlepszym stabilizatorem i katalizatorem dla witaminy D.

Czarnuszka przepisy lecznicze

  • Miód z czarnuszką

Na każdą łyżkę miodu dać 1 łyżeczkę czarnuszki plus nieco wina lub wódki
Przy przeziębieniu, kaszlu, zapaleniu zatok stosować 2 razy dziennie, w ostrych stanach co 6 godzin.

  • Herbatka wątrobowa

Po łyżeczce czarnuszki i kwiatów bławatka zalać szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 20-30 minut. Pić 3 razy dziennie po 1/4 szklanki. Pomaga przy niedomaganiach wątroby, zaburzeniach trawienia, żółtaczce.Napar dla alergików i astmatyków
Łyżkę rozdrobnionych nasion zalać szklanką gorącej wody lub mleka, zaparzać 20 minut. Dosłodzić miodem.

  • Proszek czarnuszkowy

Świeżo zmielone nasiona można zażywać 2-3 razy dziennie po mniej niż pół łyżeczki dla rozpuszczenia złogów reumatycznych, przy wzdęciach, stanach nerwicowych żołądka jelit.

Zewnętrznie
  • Zmielone nasiona wymieszać z niewielką ilością mąki i wody. Przykładać bezpośrednio na zmiany skórne, ropnie, wrzody. Przy zapaleniu jąder, bólu głowy, reumatyzmie.

  • Olejek z czarnuszki tzw złoto faraonów

Nienasycone kwasy tłuszczowe bogate w olejki lotne, alkaloidy, flawonoidy, saponiny, witaminy, minerały. Doustnie zażywać po łyżeczce przed jedzeniem lub dodawać do potraw. Zewnętrznie przy alergiach, zmianach skórnych, grzybicy, podrażnieniach i jako środek kosmetyczny. Doskonale nawilża i poprawia kondycję skóry.

Znalezione obrazy dla zapytania olej z czarnuszki

Czarnuszka w kuchni

Dzięki ostremu zapachowi i smakowi czarnuszka zastępowała dawniej pieprz. Jest doskonałą posypką do pieczywa, pasztecików, serów i przyprawą tłustych potraw mięsnych, zalewy konserwującej ogórki. Latem młode listki można dodawać do sałatek. Zawierają 15 razy więcej witaminy C niż natka pietruszki.

Skutki uboczne 

Generalnie uznawana jest za bezpieczne i dobrze tolerowane ziółko. Potwierdzają to liczne badania. Dawka toksyczna jest tak wysoka, że trzeba by ją pić duszkiem na litry).Ale... No zawsze jest jakieś ale.  Są osoby, które mogą być na czarnuszkę nadwrażliwe i reagować na nią alergicznie. Jak na każdy inny produkt począwszy od kurkumy, przez ryby, czekoladę na czosnku kończąc
.Jest grupa nadwrażliwców, która po zjedzeniu czarnuszki może odczuwać bóle brzucha, dyskomfort, odbijanie, biegunkę lub zatwardzenie.
Olej z czarnuszki przy podaniu na skórę może wywoływać lokalne uczulenia (zaczerwienienie, pokrzywkę, pieczenie itd.).
Warto więc rozpoczynać stosowanie czarnuszki od małych ilości.

UWAGA !!! Czarnuszki nie wolno stosować w ciąży

Jeżeli pomogłam, zaciekawiłam znajdziesz mnie na FB

Copyright © 2016 Zdrowie ... czyli dobre życie , Blogger